همه ما آدم ها..

بعد از مدت ها یه انیمیشن دیدم که خیلی زیبا بود..در عین دردناک بودن زیبا بود..

یه انیمیشن فرانسوی به اسم " زندگی من به عنوان یک کدو" با یه موزیک فرانسوی عالی.

تمام ستون های زندگی.. هستی.. روی محبت و دوست داشتن و عشق استوار است.. و ما خودمان.. خودمان از هم دریغ میکنیم زندگی و هستی را..

خنده دار به نظر میرسد که اکسیر زندگی در دستان خودمان است و تمام لحظه های عمرمان را در جستجویش هستیم.. میگردیم و نمی یابیم .. می گردیم و نمی یابیم.. می گردیم و نمی  یابیم..

در این میان پزشک می شویم.. معلم و مهندس میشویم.. فیلسوف می شویم.. دانشمند و هنرمند می شویم اما دریغ از احساس رضایت درونی.. 

ما خودمان را فراموش کرده ایم.. غرور یا حماقت مانع از این می شود که کمی ساده تر نگاه کنیم.. صادق تر خودمان را بازبینی کنیم تا اکسیر زندگی را در قلب هایمان بیابیم.. 

هستی و بودن و زندگی جز عشق و محبت و دوست داشتن نیست..

سیمون دوست داشتنی تنها..