الهی.. حول حالنا الی احسن الحال

 قسم به آفتاب و تابش آن  هنگام رفعتش.

قسم به ماه که پیرو آفتاب تابان است.

 و قسم به روز هنگامی که جهان را روشن سازد.

و به شب وقتی که عالم را در پرده سیاهی کشد.

و قسم به آسمان بلند و آن که این کاخ رفیع را بنا کرد.

و به زمین و آنکه آن را بگستراند.

و قسم به نفس و آنکه اورا نیکو بیافرید.

و به او شر و خیر او را الهام کرد.

هر کس نفس ناطقه خود را از گناه و بد کاری پاک و منزه سازد به یقین رستگار خواهد بود.

و هر که او را به کفر و گناه پلید گرداند البته زیانکار خواهد شد.

سوره شمس.

پ.ن:  و چگونه این کلمات را میخوانیم و می گذریم.. به مانند گنگان..

لذت سبکی..

ما از همان اول زباله جمع کن بودیم.هستیم هنوز. زباله به وقتش که زباله به نظر نمی رسید. لنگه کفشی ست در بیابان. به درد بخور برای روز مبادا. نشانه دور اندیشی محافظه کارانه و آینده نگری. اما دور اندیشی محافظه کارانه و آینده نگری بی قاعده، تنها زباله تولید میکند: ده ها کارتن و جعبه از پیچ و واشر و سیم و لامپ و نخ و کاغذ و روزنامه و قاب شکسته و کفش نیمه پاره. مجموعه بی مصرف جاگیر مصیبت زایی که با دروغ خوش آب و رنگ « هرچیز که خوار آید روزی به کلار آید» روی هم تلنبار شده اند.

اما راستش این است که هر تکه از این زباله دانی، نشانه یک پایان ناتمام و یک دل نکندن به هنگام است که هیچ وقت هم به کار نمی آید.

بخشی از کتاب دال دوست داشتن

نوبت تکاندن کتابخانه رسید..

گوشم شنید قصه ایمان و مست شد 

کو قسم چشم، صورت ایمانم آرزوست..

مغز های کوچک زنگ زده..

شب گذشته دعوت دلچسبی داشتم برای دو فیلم از جشنواره امسال البته در یک اکران خصوصی..

نمایش اول لاتاری از مهدویان بود. خیلی دلچسب بود.. بیشتر به خاطر داشتن قهرمان در فیلم. یادمه وقتی ایستاده در غبار رو دیدیم با همسرم، هر دو با یه حال خوب سینما رو ترک کردیم چون قهرمان واقعی و قابل لمس بهمون نشون داد.. چیزی که جای خالیش خیلی حس میشه تو سینمای ما. لاتاری پایان دلچسبی داشت و ممنونم از مهدویان با اینکه از نسل جوان سینماگران هست اما خوب می بینه و گوش میده در مورد انقلاب..جنگ و اتفاقاتی که برای اینها افتاده..

اما مغز های کوچک زنگ زده هومن سیدی.. فوق العاده.. فقط همین . امیدوارم زمان اکرانش کسی دیدن این فیلم رو تو سینما از دست نده..

فراتر از سینمای ایران..

قبلا خشم و هیاهو سیدی رو دیده بودم و کاملا مشخص بود که شبیه بقیه نیست و به معنای واقعی سینما بلد است.. من سواد سینمایی ندارم اما وقتی با فیلم های درجه یک دنیا مقایسه میکنم، حس میکنم فیلم های سیدی خیلی نزدیک است به سینمای واقعی چرا که به همه ابعاد فیلم توجه شده.

پ.ن :  فرهاد اصلانی بی شک بازیگر است..