در قرن بیست و یک بسر میبریم و همچنان خیل کثیری از آدم ها به خصوص افراد خانواده به لزوم صحبت و گفتگو در مورد رفتارهایی که از ما سر میزند و باعث کمرنگ شدن آرامش بین طرفین می شود، باور ندارند..
آموزش آکادمیک نداشته ایم
کتاب هم نمی خوانیم
تاب و توان شنیدن ضعف هایمان را هم نداریم
فقط ضعف هایمان را پنهان میکنیم یا پشت گوش می اندازیم
و بعد طلبکارانه به دنبال خوشبختی میگردیم
طرف مقابلت با تو چه کند، با تو و نقطه ضعف های تو
اگر بگوید میشود پرو
اگر نگوید میشود عقده در دل
تو بگو..
چه باید کرد..