لذت سبکی..

ما از همان اول زباله جمع کن بودیم.هستیم هنوز. زباله به وقتش که زباله به نظر نمی رسید. لنگه کفشی ست در بیابان. به درد بخور برای روز مبادا. نشانه دور اندیشی محافظه کارانه و آینده نگری. اما دور اندیشی محافظه کارانه و آینده نگری بی قاعده، تنها زباله تولید میکند: ده ها کارتن و جعبه از پیچ و واشر و سیم و لامپ و نخ و کاغذ و روزنامه و قاب شکسته و کفش نیمه پاره. مجموعه بی مصرف جاگیر مصیبت زایی که با دروغ خوش آب و رنگ « هرچیز که خوار آید روزی به کلار آید» روی هم تلنبار شده اند.

اما راستش این است که هر تکه از این زباله دانی، نشانه یک پایان ناتمام و یک دل نکندن به هنگام است که هیچ وقت هم به کار نمی آید.

بخشی از کتاب دال دوست داشتن