پیروی حکومت ها از سیاستهای مغایر با منافع خویش یکی از پدیده های مشهود سراسر تاریخ، صرف نظر از زمان و مکان است. انسان ظاهرا در حکومت بیش از هر رشته دیگر فعالیت های بشری بی کفایتی نشان می دهد.
خرد، که میتوان گفت داوری بر پایه ی تجربه و عقل سلیم و اطلاعات موجود است، در این رهگذر کمتر به کار می افتد و اغلب سرخورده و ناکام می ماند.
چرا زمام داران این همه بر خلاف عقل و منافع خردمندانه ی خویش عمل می کنند؟
چرا شعور چنین به ندرت وارد کار می شود؟؟
پ.ن: بخشی از کتاب تاریخ بی خردی
بی خردی و
تاریخی که دوباره در حال تکرار شدنه و کلی صدمات جبران ناپذیر...
انگار این راه پایانی نداره...