بعضی آدم های بی گناه..

تازه از مهمانی برگشتیم. همه چیز خوب و با لبخند به همدیگر برگزار شد. بعضی نگاه ها از جنس خاصی هستند. از جنس قضاوت. متوجه میشوی که صمیمانه نیستند. در جمع ساکتم و شروع کننده صحبت نیستم. مخصوصا در جمع اقوام همسر. لبخند میزنم و در قالب چند کلمه همراهی میکنم که بی احترامی نکرده باشم. اما نگاههایی که ورانداز میکنند را دوست ندارم. معذب میشوم. در نا خودآگاه م دیگر نمیتوانم آن فرد را دوست داشته باشم. ترس دارم از شخصیتشان.نگویم غیبت اما در مورد همه چیز و همه کس نظر میدهند. متاسفانه در جمع فامیل همسر همچین حسی را گه گاه دارم. بیشتر بی توجم. اما گاهی اذیتم میکند. 

گاهی رفتار مادر همسرم رو می بینم خنده ام میگیرد. گاهی شبیه یه دختر بچه ناراحتی اش را نشان میدهد. اما همیشه با تعجب باه خودم میگویم پس سن و سال و تجربه درسی به او نداده. آدم خوبی ست . زود قضاوت میکند. بارها همسرم حرفی زده و او از چشم من دیده. اما من ندید میگیرم. همین خرده رفتار ها در سرد شدن رابطه تاثیر میگذارد. مثل رفتار امشبش که باعث شد وقتی به خانه میرسیم همسر بی گناهم را با این حرف که کاش سیزده بدر را دوتایی  جایی می رفتیم. و جناب همسر عصبانی شد که نه. سیزده بدر فقط با خانواده و من با لحن نچندان خوشایند گفتم متاسفم که هیچ مراسم روتین شده ای را نمی توانی تغییر دهی. خودم فهمیدم این حرفم از کجا نشأت گرفته. و همسرم بی گناه بود.

این حرف ها را فقط اینجا می توانم بزنم. خانواده ام به هیچ وجه پذیرای غیبت نیستند..و چه خوب ..

پ.ن: انسان متمدن کیست..؟! کسی که لباس مارک.. ماشین و منزل لوکس داشته باشد..؟! نع.. انسان متمدن کسیست که بر خود و رفتار و کردار خود مسلط است و دیگران و حقوق دیگران را رعایت میکند.. متمدن زود قضاوت نمیکند..متمدن به دیگران احترام میگذارد و به همان اندازه که برای خود حقوق قائل است برای دیگران هم ..

قرآن را که سراسر پند در جهت رعایت حق دیگری است را کنار بگذاریم ..کتاب های انسان متمدن غرب را بخوانیم .. چیزی جز این نمی بینیم..

پ.ن:

فیلم مه را دیدم. امیدواری.. امیدواری.. وقتی ترس را کنار بگذاری همه چیز وضوح میابد و حل میشود..

فیلم خوبی بود.. تمدن و انسان متمدن رو به سخره گرفت..