قسم به آفتاب و تابش آن هنگام رفعتش.
قسم به ماه که پیرو آفتاب تابان است.
و قسم به روز هنگامی که جهان را روشن سازد.
و به شب وقتی که عالم را در پرده سیاهی کشد.
و قسم به آسمان بلند و آن که این کاخ رفیع را بنا کرد.
و به زمین و آنکه آن را بگستراند.
و قسم به نفس و آنکه اورا نیکو بیافرید.
و به او شر و خیر او را الهام کرد.
هر کس نفس ناطقه خود را از گناه و بد کاری پاک و منزه سازد به یقین رستگار خواهد بود.
و هر که او را به کفر و گناه پلید گرداند البته زیانکار خواهد شد.
سوره شمس.
پ.ن: و چگونه این کلمات را میخوانیم و می گذریم.. به مانند گنگان..
:(
..